De kapper

Toen mijn humeur te wensen overliet, raadde een collega me aan: ga jezelf een beetje pimpen, daar knap je van op! Leuke kleren kopen, je haar weer een beetje in model. En nòg een tipje: als je leuk gekleed en opgemaakt naar de kapper gaat, dan wordt je beter behandeld ;-) Dus.. Ik trok mijn nieuwe lange nauwsluitende herfsttrui aan, leuke riem om, laarsjes aan en daar ging ik. Nog niet zo lang geleden had ik de dichtstbijzijnde buurtkapper ontdekt. Daar werken alleen allochtonen en ik zag er ook altijd alleen allochtone klanten zitten, daarom liep ik er altijd straal voorbij. Maar ze hadden ook foto’s van witte modellen met sluik haar in de etalage. Het kon geen kwaad eens te informeren. De eerste keer dat ik er kwam, heb ik het heel simpel in laagjes laten knippen. Lekker makkelijk, zei ik. Ja, zei de Surinaamse kapper, met zijn vingers door mijn haar woelend, dit is echt: ‘w’asse en ‘w’eg’w’ese. Nu wilde ik het weer eens anders en vroeg advies over hoe ik het leuk kon opsteken; wel of geen permanent, dat soort dingen. De dame die me hielp ging na het knippen uit zichzelf met de krultang in de weer… geweldig! Toen de cape afging bekeek ik mijn weelderig gestylede haarlokken. Het was goed geknipt, maar dit was toch wel een nieuw verhaal voor mij. Voor ik naar de kassa ging, kwam de Surinaamse baas nog even met de haarlakbus aangelopen. Daar stond ik tussen de spiegels, met een haardos á la Caren Carpenter uit de jaren zeventig, midden in de zaak met vooral mannelijke klanten die met de tondeuse behandeld werden en hier en daar fraaie figuren kregen aangemeten, terwijl de baas met de spuitbus nog een compleet rondje om mij heen liep te sproeieren om de boel te fixeren! Na het afrekenen was hij nog niet klaar met me. Hij pakte een tijdschrift en sloeg daarmee zachtjes nog wat haartjes van mijn kont. Een man die vanuit het wachtzitje toekeek, draaide zijn hoofd weg … zijn gezicht verbergend achter zijn hand. Ik ben in tijden niet zo goed behandeld bij de kapper. M’n humeur was weer helemaal goed. Lachend dacht ik vaag iets als: ‘Zou er dan onbewust toch enige aantrekkingskracht uitgaan van mijn, in mijn nauwsluitende herfsttrui verpakte volle figuur?’ Nee. Toen ik buiten stond keek de kapper me een beetje verbouwereerd na.. het was helemaal niet grappig bedoeld, of anderszins luchtig, dit was puur zakelijk! Service!